بررسی میزان بقا و عوامل مرتبط با آن در بیماران سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز بیماری‌های پستان

چکیده مقدمه: بررسی میزان بقا در بیماران مبتلا به سرطان پستان، می‌تواند به عنوان شاخصی جهت ارزیابی و ارتقا روش‌های مختلف درما‌نی محسوب شود. مطالعه حاضر به بررسی میزان بقای 2 و 5 ساله در بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز بیماری‌های پستان و عوامل موثر بر آنان می‌پردازد. روش بررسی: در این مطالعه طولی، 623 بیمار مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز بیماری‌های پستان جهاد دانشگاهی در سال‌های 1376 الی 1385 مورد مطالعه قرار گرفتند. در یک بازه زمانی 6 ماهه، با پرسشگری تلفنی و در صورت لزوم مراجعه حضوری بیماران، اطلاعات جمعیتی، بالینی، درمانی و وضعیت بقای آنان ثبت شد. سپس با استفاده از ترسیم منحنی بقا با روش کاپلان مایر و مدل رگرسیون کاکس، میزان وقوع پیامد مرگ و عوامل مؤثر بر آنان با استفاده از نرم افزار SPSS17 مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه میانگین سنی بیماران در زمان تشخیص برابر (17/11±) 5/46 سال با دامنه تغییرات 87-24 سال بود. میزان بقا 5 و 2 ساله بیماران به ترتیب 96 و 87 درصد برآورد شد. نتایج آنالیز کاکس در برآورد نسبت مخاطره یاHR (Hazard Ratio) نشان داد که درگیری غدد لنفاوی (7/4-05/1)22/2HR(%95 CI)= سطح تحصیلات پائین‌تر از دیپلم (62/3-15/1) 04/2HR(%95CI)= و گیرنده استروژنی منفی (59/3-19/1)06/2HR(%92 CI)= مهم‌ترین عواملی بودند که ارتباط معنی‌داری با کاهش میزان بقا افراد تحت مطالعه داشتند. نتیجه‌گیری: میزان بقا نسبتاً بالا در بیماران مراجعه کننده به کلینیک بیماری‌های پستان می‌تواند تائیدی بر اهمیت ایجاد مراکز جامع تشخیصی- درمانی در بیماری‌های مختلف باشد. تاثیر درگیری غدد لنفاوی در میزان بقا موید اهمیت تشخیص زودرس بیماری در ارائه خدمات تشخیصی مناسب‌تر و بهبود کیفیت زندگی افراد است.